دانشپژوه دکتری علوم اقتصادی، جامعه المصطفی العالمیه
چکیده
احتکار به عنوان پدیده فلج کننده اقتصادی در جوامع شناخته میشود و اهمیت تأثیر گذاری آن بر کسی پوشیده نیست. احتکار سبب اختلال در چرخه آزاد کالا و خدمات بوده و در تولید و توزیع کالات وخدمات خلل وارد می کند این بیماری اقتصادی باعث می شود که دلالان این عرصه با انبار کردن کالا وخدمات قیمت ها را افزایش داده و انتظارات تورمی را بوجود بیاورند در نتیجه سطح عمومی قیمت ها افزایش پیدا بکند. تجربه نشان میدهد که یکی از معضلاتی جمهوری اسلامی ایران در طی این چند دهه با آن دست و پنجه نرم کرده، معضل احتکار بوده است که در این مقاله تلاش شده که در گام دوم انقلاب با بهره گیری از تجربیات گذشته و استفاده از معارف ناب اسلامی، سیاستهای مبارزه با احتکار جهت افزایش سرعت پیشرفت کشور ارائه شود.فرض اصلی تحقیق حاضر براین امر استوار است که بین احتکار و عدم پیشرفت اقتصادی رابطه مستقیم وجود دارد. نویسنده این مقاله از روش تحقیق، تحلیلی- توصیفی و با استفاده از داده های کتابخانه ای بهره جسته است. نویسنده مقاله با توجه به آثار مخرب احتکار در بخشهای مختلف اقتصادی، سیاسی، امنیتی، و اجتماعی راهکارهای پیشگیرانهای از جمله قاطعیت در برخورد قضایی با محتکر، همانند مجازات تعزیری، آتش زدن اجناس افراد احتکار کننده، امر به معروف، نهی از منکر، ترویج فرهنگ عدل و انصاف، تبلیغ سنتی و مدرن و استفاده از ظرفیتهای نهادهای متولی فرهنگ پیشنهاد نموده است.