دانشپژوه ارشد اقتصاد، مجتمع آموزش عالیعلومانسانی،جامعهالمصطغی
چکیده
بررسی روند تاریخی رشد وتوسعه اقتصادی درنقاط مختلف جهان درطول زمان حاکی ازآن است، که کشورهای توسعهیافته، با تکیه بر مزیتهای نسبی توانستهاند از ظرفیتهایکلان اقتصادی و فرصتهای موجود در عرصه بینالمللی به بهترین شکل ممکن استفاده کرده و مسیر رشد، افزایش درآمد سرانه و بهبود سایر شاخصهای توسعهیافتگی را بهطور همزمان دنبال کنند.افغانستان ازمیان ویرانههای جنگ سربرآورده و اکنون امنیت نسبی درآن حاکم است. توسعه این کشور برای حیات این مردم ضروری است. افغانستان یک کشور متکی به محصولات کشاورزی است. بخش صنعت در آن ضعیف است و صادرات آن را مواد اولیه کشاورزی و معدنی تشکیل می دهد. این کشور با وجود ظرفیتهایکلان اقتصادی؛ مانند ظرفیتهای کشاورزی وآب، صنعت ومعدن، انرژی ونفت، تجارت وخدمات و موقعیت ژئوپلیتیکی و سرزمینی از کاروان توسعه یافتگی درحوزههای مختلف اقتصادی، اجتماعی عقب مانده و مردم این مرزوبوم سالیان درازی که با هرج و مرج، عدم امنیت و ثبات سیاسی و اقتصادی، فقر گسترده و بیکاری، جهل و بیسوادی، افراط گرایی، نبود معیارهای مناسب صحی، اقتصاد زراعتی و تک محصولی همراه با زراعت سنتی، فساد اداری گسترده در حکومت، فقدان اراده سیاسی برای توسعه، تروریزم و نا امنی، عدم و جود زیرساختهای اساسی مانند جادهها، انرژی، راه آهن وتولیدات گسترده مواد مخدر، پولشویی دست به گریبانند. مفهوم رشد و توسعه یافتگی درحوزههای مختلف اجتماعی، اقتصادی و انسانی در این کشور نا آشنا افتاده است.لذا در این نوشتار، علاوه به بررسی ظرفیتهای اقتصادی، چالشها و موانع رشد و توسعه اقتصادی، با روش توصیفی و جمعآوری اطلاعات کتابخانه ای و داده های اینترنتی، مورد کنکاش قرارگرفته است.